Sinds mijn haar weer is gaan groeien, moet ik wel zeggen dat ik steeds weer verbaasd ben.
Tja eerst begon het met wat donshaar en dat heb ik de eerste twee keren afgeschoren, maar daarna vond ik het kale hoofd wel weer welletjes. Ik had er echt genoeg van om met een kaal hoofd rond te lopen. Normaal gesproken schoor ik mijn haren altijd best wel kort, maar niet helemaal kaal. Als je je haren zelf scheert, dan kies je er echt zelf voor om met korte haren rond te lopen of om met een kaal hoofd rond te lopen. Eerst dacht ik altijd dat het mij niet veel zou doen als m'n haren zouden uit gaan vallen, maar om eerlijk te zijn viel dat behoorlijk tegen. Ik moet zeggen dat ik het er eigenlijk best wel moeilijk mee had, want nu koos ik er niet zelf voor en gebeurde het gewoon.
Nu het alweer even een tijdje lekker aan het groeien is, sta ik er echt van te kijken hoeveel haar ik ervoor terug heb gekregen. Het mooie is dat het heel ander haar is wat ik ervoor terug heb gekregen en het schijnt dus eigenlijk wel heel normaal te zijn als je chemokuren hebt gehad. Ik had het al wel eens bij andere mensen gezien dat ze heel ander haar terug hadden gekregen, maar ja daar sta je verder niet zo bij stil. Nu ondervind ik het helemaal bij mezelf en ik vind het best wel grappig. Voorheen had ik altijd van dat onhandelbare haar en stond het al gauw alle kanten op. Ik had achter schuin op m'n hoofd altijd een kruin zitten en die stond altijd recht overeind en wat ik er ook aan deed, het bleef gewoon lekker overeind staan. Gel was zelfs niet afdoende of ik moest er letterlijk bijna het hele potje of tube in smeren. Doordat onhandelbare haar was het dus de reden dat ik mijn haar altijd kort schoor.
Nu sinds een paar weken is goed te zien dat ik slag in m'n haar krijg en het lijkt er zelfs op dat ik gewoon krullen ga krijgen. Nou ik heb nog nooit krullen gehad, dus is dit wel even behoorlijk wennen zeg. Toch zoals ik al aangaf, vind ik het best wel grappig en vind ik het ook helemaal niet erg. Sinds ik dus merk dat ik slag in m'n haar krijg, zit ik ook vaak met m'n handen door m'n haren heen te wrijven om te kunnen voelen hoe het nu is. Wanneer ik dat doe, dan krijg ik altijd een glimlach op m'n gezicht. Dus ach die chemokuren hebben buiten het andere positieve ook nog een positieve uitwerking op m'n haren. Ik krijg de laatste tijd ook steeds vaker opmerkingen over m'n haar, maar dan geen vervelende opmerkingen. Het zijn zelf hele leuke en complimenteuze opmerkingen die ik krijg en dat vind ik dan toch ook wel weer heel leuk om te horen van andere mensen. Het is ook heel grappig hoe mensen die mij anders kennen, heel verbaasd reageren op m'n nieuwe kapsel en dan kom je er niet onderuit om een uitleg te geven.
Sinds ik dus nog twee keer het donshaar heb afgeschoren, heb ik niks meer aan m'n haar gedaan en heb ik het gewoon lekker z'n eigen gang laten gaan. Ik heb ook sinds ik kaal ben geweest, totaal geen behoefte meer gehad om m'n haren te knippen of om nog maar te scheren. Ook is het nu zo dat ik eigenlijk heel erg benieuwd ben geworden hoe m'n haar eruit gaan zien. In ieder geval vind ik mijn haar veel beter dan dat het was voordat ik behandeld was tegen lymfklierkanker en zo probeer ik uit alles iets positiefs te halen.
Hoe het voor de rest met me gaat, dat is eigenlijk allemaal nog steeds het zelfde. Ik word nog steeds geteisterd door de vermoeidheid en daardoor heb ik het wel eens even een beetje moeilijk. Toch ga ik niet stil zitten, want als ik dat zou gaan doen wordt het er niet beter op. Het is zelfs zo als je stil gaat zitten, dan komt de vermoeidheid juist heel erg naar de voorgrond en heb je al heel gauw de neiging om helemaal niks meer te willen gaan doen. Maar goed, ik zal binnenkort weer eens even een kleine update geven over mijn totale toestand.
