Controle, herstel gaat voorspoedig.

Afgelopen vrijdag moest ik weer eens even op controle komen bij de internist. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf niet zoveel van verwacht had en dat bleek ergens ook wel weer. In ieder geval heeft Dr. Troost weer even in m'n hals gevoeld om te kijken of dat er geen nieuwe zwellingen zitten en die zaten er natuurlijk niet. Gelukkig maar, want anders zou het niet goed zijn als ze er wel zouden zitten. Ook kwam er natuurlijk te spraken hoe het met me ging en hoe ik me op het moment voelde. Nou daar kan ik het volgende over zeggen, want wat ik haar heb verteld ga ik nu ook vertellen.

Ik kan zeggen dat ik wel verbeteringen zie en voel, maar het gaat zeker niet hard. De vermoeidheid is iets waar ik dagelijks tegenaan loop, maar waar ik me zeker niet altijd aan wil storen. Ik heb voor mezelf besloten om gewoon aan te pakken en te zorgen dat ik m'n eigen herstel kan bevorderen. Vorige week ben ik min of meer nood gedwongen weer een beetje actief geworden de krantenbezorging 's morgens. Er lagen op dat moment ineens zoveel wijken open doordat mensen ziek waren of er mee gestopt waren. Ik ben weer een krantenwijk gaan rijden en dat viel de eerste paar dagen behoorlijk tegen. Ineens moest ik wel doorbijten als het om vermoeidheid ging, maar ik merkte ook wel weer dat het juist ook wel weer goed was om even door te pakken en niet toe te kunnen geven aan de lichamelijke malaise. Na twee dagen ging het al een stukje beter en ik moet zeggen dat ik er best wel plezier in had. Ik heb zelfs een dag moeten fietsen omdat m'n brommer een lekker band had. Nu had ik wel het voordeel dat het een elektrische fiets was, dus ik hoefde niet alles op eigen kracht te doen. Al met al kan ik zeggen dat je wel moet luisteren naar je lichaam, dus als ik klaar was met het bezorgen ging ik eerst wat eten en daarna ging ik toch weer even een paar uurtjes naar bed. De rest van de dag houd ik me dan bezig met wat huishoudelijke dingen en niet te vergeten 2 a 3 keer per dag met de honden naar buiten. In de middag was ik al enige tijd weer actief met de kranten en dat is maar goed ook, omdat stilzitten geen optie is.
Ik merk zeker doorat ik gewoon door ga m'n conditie op deze manier weer langzaam terug op het oude niveau kan krijgen en dat is echt mijn drijfveer. Ik moet wel zeggen dat ik in de avonden meestal al wel vroeg op bed lag, want na een dag actief bezig zijn is de koek toch aardig op om zo maar eens te zeggen. Natuurlijk kan ik zeggen dat het actief bezig zijn het zelfde is als voordat ik kanker had, maar ik hoop dat dit met de tijd vanzelf weer goed gaat komen.

Verder moet ik zeggen dat ik de laatste tijd heel veel last heb van m'n spieren in m'n rug en dat is soms behoorlijk vervelend. Wanneer ik heel veel last heb van m'n rug, dan kan ik meestal maar slecht slapen. Meestal leg ik dan ook maar twee kussens op elkaar, want op die manier kan ik dan nog een beetje slapen. Binnenkort ga ik toch maar eens even naar de fysiotherapeut om het wat los te laten maken. Verder ben ik aardig tevreden met zoals het gaat en dat was de internist ook, want ze vond dat ik het allemaal goed op pakte om tot een goed herstel te komen. Toch heeft ze me nog naar een oncoloogverpleegkundige doorgestuurd, zodat ze me daar nog even wat uit konden leggen over het programma Herstel & Balans. Nou ik moet zeggen dat het me behoorlijk aansprak maar ik denk niet dat ik het ga doen, want op zich vind ik dat het prima gaat zo en ik hoop in mei even een maandje ertussen uit te kunnen.

In ieder geval gaat het helemaal goed en verwacht ik dat alles gewoon goed blijft gaan en dat verwacht te internist ook. In ieder geval in April nog even een controle scan maken en nog even wat bloed laten prikken en dan ben ik daar voorlopig weer vanaf. Ik kan ook echt met een oprecht gevoel zeggen dat ik genezen ben van m'n kanker en dat ik gewoon weer goede toekomstige perspectieven heb.

M'n haar groeit behoorlijk hard en daar sta ik echt van te kijken en volgens mij heb ik veel meer haar terug gekregen als dat ik hiervoor had. In ieder geval merk ik het wel aan m'n baard dat ik meer haar heb. Ook is het zo dat m'n baardgroei veel harder gaat als hiervoor, dus dat wordt vaker scheren.

Wat ik echt geleerd heb is om niet bij de pakken neer te gaan zitten, hoewel ik dat al wel geleerd had. Toch heeft dit me nog meer doen beseffen dat in dit geval even door de zure appel heen bijten echt een must is om er weer een beetje goed bovenop te komen. Natuurlijk moet ik echt wel op m'n grenzen letten, want het is ook niet de bedoeling dat ik heel ver over m'n grenzen heen ga. Een beetje erover heen gaan is niet erg, want dat zorgt er echt voor dat je conditie weer op pijl kan komen.

Want een ding is zeker, ik voel echt wel tot hoe ver ik kan gaan nadat ik een paar keer goed over m'n grenzen heen ben gegaan en dat wil ik niet gauw nog een keer doen. Een goede gemoedstoestand is heel belangrijk en zorgt ervoor dat je niet in een diepe put terecht komt. Wanneer ik heel erg moe ben, dan heb ik wel eens de neiging om een beetje een depressief gevoel te krijgen en dat is wat ik nou niet graag wil hebben. Dus een goede balans vinden en hebben binnen het herstel is van groot belang.

Nou ja ik krijg ook steeds meer zin om dingen te gaan doen en als het even kan laat ik me dat ook niet meer afnemen. Wat betreft mag ik hopen dat steeds meer mensen van kanker mogen gaan genezen.