Bijna het einde van de behandelingen.

Nou nog even en ik ben er vanaf en daarmee zijn de behandelingen afgelopen. Ik moet wel zeggen dat ik het wel even raar vind om te bedenken dat ik straks weer in rustiger vaarwater terecht kom en dat ik dus niet zo intensief meer naar het ziekenhuis hoef. Het is een beetje het gevoel alsof je in een gat terecht gaat komen waarbij er niet meer verteld wordt wat je moet doen of op welke afspraken je moet komen, maar dat je nu weer zelf de boel mag gaan invullen. Ik weet wel dat als ik volgende week mijn laatste bestraling heb gehad, dat ik dan pas echt aan m'n herstel kan gaan werken.

De afgelopen twee weken ben ik elke dag op en neer naar Vlissingen gegaan met de taxi en ondanks dat het met m'n gezondheid te maken heeft en dat ik echt naar Vlissingen toe moest, vond ik het eigenlijk ook best wel gezellig. Het klinkt raar, maar van iets negatiefs heb ik er toch nog wat positiefs uitgehaald en gemaakt. Ik zou het bijna nog gaan missen dat ik niet meer elke dag op en neer naar Vlissingen toe hoef en dat ik dan echt weer de tijd aan mezelf heb. Nou buiten dat alles ben ik toch wel heel erg bij dat ik ervan af ben, want het geeft aan dat ik dus helemaal schoon ben en geen enkele kankercel meer in m'n lijf heb. Immers is dat ook het uiteindelijke doel geweest om van de kanker af te komen en om daarna gewoon weer het leven proberen op te pakken.

Vorige week vrijdag 30 december ben ik nog bij de internist geweest en ook die heeft bevestigd dat ik helemaal van de kanker af ben en als je dat twee keer gehoord hebt, dan is het echt iets om daarvan uit te gaan en om daar dubbel en dwars van te genieten. Naar de oncologieverpleegkundige hoefde ik niet perse meer naar toe, tenzij ik nog vragen had. Dus omdat ik daar niet meer naar toe hoefde kon na het bezoek aan de internist gewoon weer lekker naar huis toe. M'n bloedwaardes waren ook allemaal goed en de internist vertelde me dat het niet beter kon en dat m'n lijf de chemokuur goed heeft kunnen hebben.

Wat ik nu ga doen is lekker van het weekend genieten en daarna ga ik de dagen aftellen dat ik nog bestraald moet worden. Donderdag a.s. zal het dus mijn laatste bestraling zijn en aansluitend moet ik dan nog even bij de dokter langs en die zal dan ook nog een aantal controle afspraken maken. Het liefst zou ik de dag erna gelijk weer m'n oude leven weer een beetje op willen pakken, maar dat zal er waarschijnlijk nog even niet inzitten. Na de laatste bestraling, werkt de bestraling nog twee weken door en daar stond ik toch ook wel even van te kijken. Ik weet eigenlijk ook niet hoe of op wat voor een manier het oppakken van m'n leven zal gaan. Ik ben heel erg benieuwd hoe m'n lichaam zal zijn waneer ik toch m'n grenzen zal gaan verleggen, maar dat antwoord zal ik ook pas gaan krijgen op het moment dat daar is. Het is echt heel raar dat je lichaam gewoon van lekker actief en zonder beperking over gaat in een lichaam dat gewoon half afgebroken is en praktisch tot niks meer in staat is. Nu dat dus achter de rug is, moet ik dat weer zien op te gaan bouwen terwijl de tijd het zal leren hoe snel dan zal kunnen. In ieder geval laat ik het nu nog maar even rusten en kijk ik wel wat het zal gaan brengen op dat moment.

In ieder geval toch wel figuurlijk een paar sprongetjes maken van blijdschap en die blijdschap zal ik zeker te weten de rest van m'n leven blijven koesteren. Want ondanks dat ik van kanker af ben, moet ik toch de eerste twee jaar afwachten omdat dan de kans op terugkomst het grootst is. Toch zal ik er niet vanuit gaan dat ik het terug krijg, maar ik zal het zeker in m'n achterhoofd houden. Ook als ik schoon blijf, zal ik er zeker bij stil staan dat er nog een hoop mensen zijn die er niet meer vanaf komen of die er helaas aan zullen sterven of aan gestorven zijn. Bij kanker is het wel zo dat je het verschil heel goed kunt merken tussen de mensen en dat ik in mijn geval kan zeggen dat het dus altijd nog erger kan.

Toch bij deze kan ik zeggen dat ik heel erg blij ben!!!!