Laatste bestraling, vlaggetje uit!

Zo vandaag heb ik mijn laatste bestraling gehad en heb ik er 15 in totaal gehad. Chemokuren en bestralingen gehad en nu zijn we dus echt klaar met de behandelingen. Natuurlijk zal ik de eerste tijd nog behoorlijk intensief op controle moeten blijven komen, maar ik hoef in ieder geval geen behandeling meer te ondergaan. Vandaag was het dus mijn laatste bestraling en dat is toch wel weer even raar als ik er zo eens over nadenk. De afgelopen 3 weken ben ik toch elke dag op en neer gegaan naar het ZRTI in Vlissingen en van deze verplichte uitstapjes heb ik altijd maar een plezier uitstapje van gemaakt. Het was iets waar ik toch niet aan onderuit kwam, dus waarom zou ik er dan niet iets positiefs van maken.

Na de bestraling heb ik een aantal mensen een hand gegeven en ze bedankt voor de goede zorgen en mocht ik het masker dat gebruikt is voor de bestraling mee naar huis nemen. Van het masker heb ik foto's gemaakt en die zal ik dadelijk in het verloop van deze blog even laten zien en daar de nodige tekst en uitleg bij geven. In ieder geval na de bestraling moest ik dus nog even bij de dokter langs en daar heb ik dan nog een klein gesprek mee gehad. Ook dit gesprek was weer heel positief en was eigenlijk ook best wel aangenaam. Bij de dokter aangegeven dat de vermoeidheid toch behoorlijk tegen gevallen is en dat ik dat totaal niet zo erg had verwacht. Verder over de andere bijwerkingen zoals m'n huid die nu ook een heel stuk gevoeliger is en dat ik daar wat irritatie van heb, maar het voor de rest heel goed te doen was. Wat betreft de vermoeidheid, daar moest ik me niet teveel tegen verzetten en mezelf er gewoon aan toe moest geven. Het lichaam vraagt dan om een bepaalde energie en dat heeft het dan ook gewoon nodig. Het is echt iets wat me echt soms dwars zit omdat ik totaal geen stil zittend iemand ben, maar dat ik juist nu in deze situatie juist wel heel veel rust moet nemen. Nou ja acht dan denk ik maar zo, het is maar tijdelijk en het gaat ergens wel weer een keer voorbij.

Nogmaals ik kan het nog steeds niet allemaal bevatten wat de afgelopen maanden gebeurd is en wat me nu echt precies is overkomen, maar dat zal denk ik wel met de tijd komen. Voor nu ga ik toch eerst maar eens lekker genieten van het feit dat ik schoon ben en met andere woorden gezegd kankervrij ben. Wat is er heerlijk om te weten dat je het tot zover gewoon overwonnen hebt en dat ik nu gewoon weer aan m''n herstel kan gaan werken. HEERLIJK!!

Hoe het me de aankomende tijd zal vergaan weet ik niet, maar dat zal ik met de tijd vast wel gaan merken en dan is dat ook weer hier te lezen op het blog.

Wat betreft het masker dat ik tijdens de bestralingen op moest, daar zal ik nu even wat foto's van laten zien en misschien snap je dan wel dat ik hier in eerste instantie een beetje claustrofobie van kreeg.

Dit is het masker in z'n geheel en de lijnen die je op het masker ziet, die waren er om te zorgen dat ik elke dag op dezelfde plek werd bestraald. Je ziet dat m'n schouders ook binnen het masker vielen. omdat ik in m'n hals werd bestraald, was het noodzakelijk dat ook m'n schouders elke dag het zelfde lagen en geen kant op konden.

Dit is de binnenkant van het masker en vanuit deze positie zag ik het masker altijd op me af komen.

Dit is het masker vanaf de zijkant gezien. De grijze randen zijn de klemmen van het masker en met deze klemmen werd ik vast gemaakt aan de tafel en zo kon ik me gedurende de bestraling geen millimeter meer bewegen.

Even een kleine close-van het masker.

Hier zie de klem waarmee ik aan de tafel werd vast gezet van dichtbij.

Dit is ongeveer het beeld wat ik had als ik het masker op had. Het is niet helemaal zoals ik het zag, maar je krijgt er wel een kleine indruk van.