Waarom een blog over mijn ziekte verloop?

Welkom op mijn blog.
In augustus 2011 kreeg ik te horen dat ik Lymfklierkanker had. Ik had toen besloten om een blog bij te gaan houden, zodat ik niet iedere keer aan iedereen het zelfde verhaal hoefde te vertellen. Gelukkig ben ik alweer vanaf februari 2012 helemaal schoon. Omdat er steeds meer mensen met kanker geconfronteerd worden, heb ik besloten om mijn blog te laten staan. Op deze manier kan mijn verhaal en ervaringen delen in de hoop dat mensen hier wat aan hebben.

Heeft persoonlijke vragen aan mij, dan ben u vrij om mij te benaderen via davisajw@gmail.com.

zondag 25 december 2011

Wat kan een mens slapen zeg!

De afgelopen dagen is het me niet in de koude kleren gaan zitten, want de afgelopen dagen zijn best wel vol en druk verlopen. Vrijdagochtend moest ik al om half 8 met de taxi mee naar Vlissingen voor m'n tweede bestraling en daarom moest ik er al om 6 uur 's morgens uit. Misschien had ik iets later uit bed kunnen komen, maar ik kom liever op tijd uit bed, dan dat ik me moet gaan haasten en weinig tijd heb.
Rond de klok van half tien was ik weer thuis en wilde ik op m'n gemak nog wat laatste dingetjes gaan doen voor de kerst, maar door omstandigheden liep dat helemaal anders. Nu vind ik dat op zich helemaal niet erg, maar op de een of andere manier vraagt dat altijd weer net even iets meer van me. M'n moeder was bij even bij iemand anders en daar ben ik later ook nog naar toe gegaan omdat ze hulp nodig had. Toen ik geholpen had kon ik een beetje rust nemen en even m'n gemak houden. Later die middag wilde m'n ma en ik weg gaan en wilde we ieder nog even wat anders doen voordat we naar huis zouden gaan, maar helaas was dat ook niet voor ons weg gelegd. De auto van mams wilde niet meer starten en wat we ook probeerde het wilde maar niet lukken, dus bleef er maar een ding over en dat was dat mams met mij mee zou rijden. Jammer genoeg was de ellende nog niet compleet, want ik draaide m'n auto en op het moment dat ik hem in z'n achteruit zette, hoorde ik een kleine klap en had ik geen achteruit versnelling meer en had ik alleen nog maar de mogelijkheid om vooruit te gaan. Met veel pijn en moeite heb ik m'n auto gedraaid gekregen en kon ik mams eerst even thuis afzetten zodat ik daarna door kon rijden naar de garage. Helaas hadden ze bij de garage het onderdeel dat kapot was niet op voorraad liggen en moest ik later die dag terug komen om een leenauto op te halen en om een powerbooster mee te nemen zodat we ook later die dag de auto van mams konden gaan starten en ophalen. Al met al is dat ook allemaal wel gelukt en moest ik in de tussentijd ook nog met mams naar de krant omdat ze daar moest gaan werken en die werkzaamheden zijn voor mij te zwaar, dus was ik daar alleen maar aanwezig.

'S avond had ik de leenauto en konden Peter en ik de auto van mams gaan ophalen en gelukkig kregen we hem aan de praat. Daarna ben ik toch nog even die kleine kerstdingen gaan doen en ben ik daarna uitgeput naar huis toe gegaan. Ik heb wat gegeten en ik ben voor een uurtje anderhalf uur op bed gaan liggen, want ik zou nog even voor de kerst naar de buurvrouw gaan. Ik weet dat ik voor die dag behoorlijk wat van mezelf gevraagd heb, maar in ieder geval hoefde ik niks inspannends meer te doen. Dus die avond ben ik dus nog even naar de buur geweest en hebben we nog even lekker zitten kletsen en ben ik tegen 12 uur naar huis toe gegaan en ik bed gaan liggen.

Zaterdagochtend werd ik pas om half 11 wakker en was ik weer redelijk uitgerust en heb ik die dag lekker op m'n gemak wat dingen gedaan. In ieder geval ben ik rond 12 uur lekker met de honden naar buiten gegaan en daarbij was het lekker weer en heb ik toch nog ongemerkt een behoorlijk rondje weg gelopen. Nou kwam dat ook omdat ik iemand tegen kwam en die ik ook al heel lang niet meer gezien had en die mevrouw heeft ook een klein poedeltje en zo doende zijn we samen rond gaan lopen. Nadat ik daarvan terug kwam heb ik eerst maar eens lekker gegeten, want dat had ik nu toch wel heel erg nodig. Na het eten maar even op m'n gemak wat kranten gaan nabezorgen die bezorgers vergeten zijn te bezorgen en daar was ik dus ook weer even een paar uurtjes zoet mee. Toen ik dus weer thuis kwam heb ik nog wat kleine dingen gedaan, maar naderhand had ik beter tegen mezelf kunnen zeggen om het niet te doen. Want het was eigenlijk allemaal weer net iets teveel geweest van het goede.

Rond 7 uur gisterenavond ben ik weer m'n bed ingedoken omdat ik dus behoorlijk moe en uitgeput was en omdat ik me nou niet echt happy kon voelen en dan lig ik liever in m'n bed. Vanmorgen eerste kerstdag werd ik weer wakker door onze hele grote pup die begon te piepen en daarmee weet ik dat het tijd is dat de hondjes naar buiten moeten en ik moet zeggen dat ik me nu weer een beetje mens voel. Wel zal ik het vandaag rustig aan gaan doen en niet teveel dingen gaan doen.

Wanneer ik dit nu zo eens terug bekijken, dan merk ik dat m'n conditie dus gewoon helemaal afgezwakt is en dat ik slaap heel hard nodig heb. Ook als ik terug kijk naar eerder merk ik gewoon dat ik op het moment heel veel kan slapen, mits m'n lijf niet pijn doet of teveel pijn doet. Als m'n lijf teveel pijn doet, dan kom ik even wat moeilijker in slaap en lig ik te draaien net zo lang tot dat ik m'n lijf niet meer zo goed voel of dat het wat meer gaat ontspannen. Het liefs zou ik willen dat m'n conditie gewoon weer heel snel op pijl is, want dit valt me toch wel heel zwaar op m'n maag. Maar ja altijd maar stil zitten is ook niet goed en zolang ik toch dingen blijf doen, dan zou m'n conditie toch weer op pijl moeten gaan komen. In ieder geval denk ik wel dat bezig zijn beter is dan stil zitten, want als ik alleen maar stil zou zitten dan zou m'n conditie ook niet op pijl kunnen komen. Daarbij moet ik wel zeggen dat het van dag tot dag verschilt, want de ene dag kan ik meer hebben en de andere dag kan ik weer minder hebben.

Nou ja eerst maar eens alle bestralingen aflopen en dan maar eens kijken wat ik dan aan m'n conditie verder kan doen. In ieder geval zal ik in de tussentijd gewoon proberen alvast m'n conditie op een rustige manier weer op gaan bouwen, want ik voel er weinig voor dat het nog verder afzwakt.
Nou ja het goede nieuws is dat ik genezende ben en dat is waar ik het uiteindelijk allemaal voor gedaan heb.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten