Waarom een blog over mijn ziekte verloop?

Welkom op mijn blog.
In augustus 2011 kreeg ik te horen dat ik Lymfklierkanker had. Ik had toen besloten om een blog bij te gaan houden, zodat ik niet iedere keer aan iedereen het zelfde verhaal hoefde te vertellen. Gelukkig ben ik alweer vanaf februari 2012 helemaal schoon. Omdat er steeds meer mensen met kanker geconfronteerd worden, heb ik besloten om mijn blog te laten staan. Op deze manier kan mijn verhaal en ervaringen delen in de hoop dat mensen hier wat aan hebben.

Heeft persoonlijke vragen aan mij, dan ben u vrij om mij te benaderen via davisajw@gmail.com.

dinsdag 15 november 2011

2e chemokuur achter de rug.

Het heeft even geduurd, maar hier is dan weer even een kleine update.

Afgelopen vrijdag mijn 2e chemokuur gehad en ik moet zeggen dat deze in ieder geval al anders is gelopen dat de eerste keer.
Nu was ik al meer uitgerust voordat ik aan de chemo begon en daardoor duurde het ook wat langer voordat ik slaperig werd van het middel tegen allergische reacties. Voor zover heb ik mijn ochtend nog best wel redelijk helder en bij de tijd mee gemaakt en heb ik me toch wel enigszins kunnen vermaken met in eerste instantie mams en ten tweede met tante Cynthia.
Cynthia zou afgelopen vrijdag met mij naar het ziekenhuis gaan, maar die had zich in eerste instantie een beetje verslapen en daarom ben ik dan maar met mams naar het ziekenhuis gegaan.
Ik had tegen Cynthia al gezegd dat ze het maar rustig aan moest doen en dat ze dan maar op haar gemakje naar het ziekenhuis moest komen en dat ik dus wel even door mams gebracht zou worden.
Uiteindelijk rond 10 uur kwam m'n lieve tante binnen wandelen en is mams na een half uurtje weer naar huis gegaan en heb ik me maar vermaakt met tante lief.

Om eerlijk te zijn moet ik zeggen dat de ochtend eigenlijk best wel snel voorbij is gegaan en sneller als  dat ik zelf had verwacht. Rond 12 uur kreeg ik lekker wat te eten en van te voren mocht ik dan kiezen of ik warm eten wilde hebben of dat ik gewoon een broodmaaltijd wilde hebben.
En ja wel ik heb voor de tweede keer voor een broodmaaltijd gekozen, wat behoorlijk veel is als je het op hebt gegeten. Ten eerste krijg ik 4 boterhammen met beleg die ik erop kan doen, daarbij krijg ik er nog een kroketje bij als ik dat wil, dan krijg ik er ook nog eens een slaatje of rauwkostbij als ik dat wil en een glas sinaasappelsap als ik dat wil en dat wil ik juist heel graag erbij hebben.
Het mooie van alles is dat ik het allemaal nog opgegeten heb ook en o ja een kop soep krijg ik er ook nog bij van te voren, dus tja wat wil een mens nu nog meer.
Later in de middag begon ik een beetje te knikkebollen en zakte ik soms een beetje weg ik een lichte slaap en blijkbaar snurk ik daar dan ook nog eens bij, nou geweldig hoor!
In die tijd heeft m'n tante zich zelf maar een beetje moeten vermaken met wat lezen of een spelletje op de iPad of weet ik dan maar ook.

Rond half 3 zat de hele mieterse boel in m'n lijf, maar ik voelde me nou niet echt lekker. Ik lag behoorlijk te zweten en ik had het ontiegelijk warm en dat had ik dus ook maar even aangegeven. Het bleek dus dat mijn bloeddruk wel even heel erg aan de lage kant was en dat ik daarom ook toen ook nog niet naar huis mocht en dat is wel begrijpelijk zal ik maar zeggen.
Ik kreeg een lekker koud washandje dat ik even lekker op m'n kalle bol kon leggen en dat koelde de boel wel eventjes een beetje af en naarmate het half uur verstreek, steeg mijn bloeddruk ook weer gelukkig en kon ik om kwart over 3 mijn spullen pakken en op weg naar huis gaan.
Eenmaal thuis gekomen, ben ik eerst even een hapje gaan eten omdat ik ineens toch even behoorlijk honger kreeg. Terwijl ik aan het eten was, zat ik al te denken dat het eten eigenlijk al veel te vermoeiend was voor me en toen ben ik er dus ook maar mee opgehouden. Zo rond een uur of 5 was bij de koek echt op en ben ik naar bed gegaan en ik ben er alleen nog even uitgekomen om een klein beetje te eten en daarna ben ik weer heel snel m'n bed ingekropen en vanaf dat moment heb ik praktisch alleen maar geslapen tot zondag ochtend half 7 en ben ik er maar eens uit gegaan en maar eens even rustig op de bank gaan zitten. Rond 7 uur begon onze pup Kelsy lief te piepen omdat het voor haar wel tijd was om naar buiten te gaan en zo doende ben ik dus met onze 2 honden naar buiten gegaan en heb ik gelijk weer even een frisse neus gehaald. Eenmaal weer terug binnen met de honden had ik ook wel weer even gehad. Ik heb de honden eten gegeven en ik ben op de bank neer geploft en ik heb zo maar de rest van de ochtend een beetje gezeten tot een uur of 10 en ben toen weer m'n bed in geschoten tot een uur of half 1.

Rond een uur of 2 wilde ik gaan douchen en na het douchen even lekker naar buiten toe om een rondje te gaan wandelen, maar alleen het douchen was al zo vermoeiend dat ik dus niet meer naar buiten ben gegaan en gewoon maar lekker m'n gemak heb gehouden.
Wel rond 10 uur 's avond ben ik weer naar bed toe gegaan, maar ik had alleen niet zo heel goed geslapen. Ik had wel geslapen, maar ik werd om de haverklap wakker en rond half 4 maandagochtend ging de wekker van Morrison weer en toen had ik zo iets van ik ga er ook maar eens uit en ik had toen maar besloten dat ik maar mee ging naar de krant.
Bijna aan het eind van de werktijd van de krant, had ik al spijt dat ik überhaupt mee was gegaan omdat ik op een gegeven moment zo ontzettend moe werd en ik dus op dat moment ook geen kant op kon.
Nou er is echt niks zo erg als uitgeput zijn en gewoon even geen kant op kunnen zoals naar je bed toe gaan. Dus toen ik thuis ben gekomen, ben ik eerst maar even gauw wat gaan eten en daarna gelijk m'n bed ingedoken en ik heb toen in een stuk van 7 uur tot half 1 door geslapen en zelfs toen voelde ik me nog ontzettend ellendig. Uiteindelijk ben ik maar weer om kwart over 1 terug m'n bed in gegaan en daar heb ik gelegen tot 4 uur half 5 en ook toen voelde ik me nog steeds ontzettend ellendig en helemaal uitgeput. Zelf had ik heel veel slaap en was ik heel erg moe, maar m'n lijf was op de een of andere manier zo gespannen dat ik daardoor gewoon niet in slaap kon vallen of nog maar enigszins kon uitrusten.
Op zo'n moment begint de frustratie ook nog eens op te spelen en dat brengt dan ook nog eens wat spanning met zich mee en dus ben ik om half 6 maar weer eens voor de zoveelste keer op bed gaan liggen en toen lang ik er net in, kwam mams vragen of ik wilde eten. Ik heb toen maar gezegd dat ik geen eten hoefde, want het idee om weer uit m'n bed te komen stond me gewoon helemaal niet aan op dat moment. Gelukkig heb ik 2 kussen in m'n bed liggen en die heb ik maar eens even op elkaar gelegd en dat hielp gelukkig een beetje waardoor ik toch even lekker in slaap ben gevallen tot half 9. Om half 9 gisterenavond ben ik er dus maar weer een even uit gekomen omdat ik toch naar de wc moest en omdat ik merkte dat ik wat meer ontspannen was, lukte het me nu ook wel weer even om wakker te blijven.
Om 10 weer m'n bed ingeschoven en ik heb toen eerst nog 2 uur wakker gelegen, maar daarna heb ik heerlijk geslapen en zelfs zo lekker dat ik nadat ik van de wc afkwam om half 4 weer heel snel m'n bed ben in gedoken tot half 7 vanmorgen, maar wel helemaal uitgerust.

Gisteren heb ik dan ook weer eens een heerlijke dag gehad waarin ik weer een beetje mezelf kon zijn en mezelf kon goed voelen, hoewel ik geen bal kon doen als alleen maar zitten en een beetje rond lopen, vond ik dit al meer dat bevredigend.
Natuurlijk heb ik gisterenmiddag nog wel even een uurtje op bed gelegen en daardoor kon ik de rest van de dag ook weer lekker goed doorkomen. Vandaag ook weer lekker geslapen tot kwart over 7 en toen had ik het al wel weer even gezien in m'n bed en ben ik lekker naar beneden gegaan.
Vandaag was wel weer een dag waarin het even iets minder ging ten opzichte van gisteren, want ik had op een gegeven moment een lichte pijn links op mijn borst en begon ik me heel zwak te voelen en ik begon heel erg te trillen. Dus toen ik terug was van de honden uitlaten met Morrison samen, ben ik eerst maar eens even lekker rustig gaan zitten op de bank en ben ik daarna eens even wat gaan eten en na een tijdje ging het gelukkig al weer wat beter. Toch moet ik zeggen dat ik vandaag wel een heel vermoeid lichaam heb gehad wat maar weinig kon hebben en toch heeft me het niet weerhouden om wat kleine dingen in het huishouden te doen.

Al met al moet ik zeggen dat het me aan de ene kant best wel meegevallen is deze 2e chemo en aan de andere kant blijft het een zware last en een zware aanslag op m'n lijf.
Hoewel het nu nog bijna 3 weken duurt voordat ik m'n 3e chemo en laatste chemo krijg, zie ik er toch wel heel erg tegenop. Ik zie er tegenop omdat ik dan weer door die barrière heen moet die chemokuur veroorzaakt aan mijn lichaam en waardoor ik dus gewoon weer tot niks in staat ben. Zelfs dit stuk wat ik geschreven heb, heb ik nu in 2 keer geschreven.
En wanneer ik nu dit allemaal eens terug lees, denk ik bij mezelf "het is wel weer een hoop gelul om een ding zeg en wat heb ik eigenlijk vertelt?"
Hoewel dit hele stuk niet voor iedereen helemaal interessant is, moet ik toegeven dat ik het wel lekker vind dat ik het eruit geschreven heb en dat ik het nu zo even lekker op mijn scherm kan vertellen en wegschrijven.
Maar ja soms moet een beetje slap gelul ook wel eens kunnen en mag het ook wel eens even om wat minder belangrijke dingen gaan en ondertussen weet iedereen hoe het mij de afgelopen dagen is vergaan!

En als we het dan toch over een positieve houding hebben, laten we dan gewoon van het goede uitgaan en van het leuke en genieten van de kleine dingen die het hem doen.
Want uiteindelijk gaat we toch voor het HAPPY END?😄
Kijk maar eens hoe blij ik ben!!!! 
Enne met zo'n hoofd zou je toch haast wel willen gaan biljarten??😚😏

1 opmerking:

  1. Hoi Alan,
    Je gevoelens op papier zetten is ook een vorm van therapie..............
    Sterkte maar weer, maar zorg dat je elke dag wel "wat" doet en niet alleen slaapt en eet, hoe moeilijk het ook is!!..

    Groet Nico.

    BeantwoordenVerwijderen