Geen dipte meer.

Gisteren was het totaal niet mijn dag, want gisteren voelde ik me dus echt totaal niet lekker. Ik heb gisteren praktisch ook een hele dag alleen maar op de bank gezeten en m'n gemak gehouden. 'S middags ben ik naar de huisarts geweest om mijn bloeddruk op te laten meten en die bleek op zich best goed te zijn. Mijn bloeddruk was wel laag, maar niet zo laag om je zorgen over te maken. In ieder geval was dat al weer een beetje meer zekerheid daar over. Toch bleef ik me maar beroerd voelen en bleef ook maar gewoon de hele tijd duizelig en ik had last van zweten, hartkloppingen en af en toe een lichte pijn op m'n borst. Dus toen ik terug kwam van de huisarts, heb ik toch maar weer eens even contact gelegd met de oncologieverpleegkundige om te vragen of het verder kwaad kon en wat het misschien zou kunnen zijn. Daarbij heb ik ook nog maar eens verteld wat mijn klachten waren, waarop ze vonden dat ik toch maar even langs moest komen om mijn bloed even te laten controleren. Want de klachten die ik beschreef leken een beetje op klachten die je kan krijgen als het zuurstof gehalte aan de lage kant zou zijn en als dat zo zou zijn, dan had het wel eens op een bloedtransfusie kunnen uitlopen. Gelukkig was alles goed en hoefde ik geen bloedtransfusie en kon ik weer naar huis, maar ik moest het wel in de gaten houden en als het donderdag of vrijdag nog niet beter ging moest ik gelijk bellen.

Nou tegen 5 uur liep ik met mams het ziekenhuis uit en is m'n moeder gelijk naar het krantentdepot gereden omdat Morrison daar zat te wachten. Normaal gesproken zou het al lang klaar zijn met de krant, maar helaas door storingen en verkeershinder kwam de krant NRC Handelsblad pas om half 7 's avonds.
Omdat Morrison daar zo maar in z'n eentje zat, wilde mams gewoon Morrison aflossen of gewoon wat gezelschap houden en daarbij stonden de bezorgers ook te wachten en zo ben ik na het ziekenhuis bezoek bij de middagkrant beland. In die tijd dat ik daar bij de krant was, heb ik me maar gewoon lekker rustig gehouden en ben ik maar gewoon ergens gaan zitten tot dat we weer naar huis toe konden.
Rond 7 uur konden we dan eindelijk naar huis toe en daar was ik heel blij mee. Toen ik in de auto wilde stappen, begon het ineens heel erg te duizelen en viel ik achterover op de grond en dat was wel even schrikken. Ik ben even op de grond blijven zitten tot dat het weer wat beter ging en toen ben ik maar weer eens een poging gaan wagen om in de auto te komen met behulp van mams en Morrison.
Op weg naar huis ging het gelukkig al weer beter en toen we thuis kwamen was ik dus niet meer zo duizelig. Eenmaal binnen ben ik gelijk maar eens gaan eten, want ik wilde de duizeligheid nu niet alleen maar toeleggen op de chemokuur en kon het ook wel eens een combinatie zijn van het moeten eten en de bijwerkingen van de chemokuur.
Voor de rest van de avond heb ik me maar rustig gehouden en gewoon maar lekker gaan zitten op de bank, hoewel ik nog wel even een uurtje bij de Ilona ben geweest (de buurvrouw), maar daar heb ik ook alleen maar gewoon op de bank gezeten en hebben we gewoon eventjes een beetje zitten kletsen.
Toen ik van Ilona terug kwam, ben ik gelijk m'n bed in gedoken en heb ik heerlijk geslapen tot vanmorgen 7 uur.

Vandaag heb ik nog steeds wel last van de klachten die ik gisteren had, dus dat wordt gewoon weer een heel rustig dagje vandaag en moet ik me maar even zien te vermaken met wat dingetjes die ik kan doen op de bank of vanaf de bank.
Ondanks dat ik nog wel last van de klachten heb, voel ik me toch wel een stuk beter dan gisteren en dat vind ik voor nu toch ook al heel wat waard en zal ik er voor nu ook maar van genieten. Voor de rest valt er niet meer te vertellen dat er nu is en zal ik maar weer zeggen wordt Vervolgd!!!

😄 😄 😄 😄 😄 😄 😊 😊 😊 😊 😊 😊