Waarom een blog over mijn ziekte verloop?

Welkom op mijn blog.
In augustus 2011 kreeg ik te horen dat ik Lymfklierkanker had. Ik had toen besloten om een blog bij te gaan houden, zodat ik niet iedere keer aan iedereen het zelfde verhaal hoefde te vertellen. Gelukkig ben ik alweer vanaf februari 2012 helemaal schoon. Omdat er steeds meer mensen met kanker geconfronteerd worden, heb ik besloten om mijn blog te laten staan. Op deze manier kan mijn verhaal en ervaringen delen in de hoop dat mensen hier wat aan hebben.

Heeft persoonlijke vragen aan mij, dan ben u vrij om mij te benaderen via davisajw@gmail.com.

dinsdag 29 november 2011

En ineens gaat het hard!!

Vandaag moest ik weer naar het ziekenhuis om m'n bloed te laten controleren en dat is om te kijken of dat de chemokuur van aanstaande vrijdag door kan gaan ja of nee. Nou gelukkig was het allemaal weer goed met m'n bloed en kan de 3e en laatste chemokuur gewoon door gaan. Bij de internist nog even wat dingen aangekaart zoals m'n buikpijn en gevraagd of dat ik voor tijdelijk misschien een wat hogere dosis pijnstillers kan krijgen daarvoor. Zij vond het geen probleem, maar dat moest ik dan maar even met de huisarts overleggen omdat die ook de huidige pijnstillers heeft voor geschreven. Nadat ik bij de internist was geweest, kon ik gelijk door naar de oncologieverpleegkundige en daar heb ik dan ook een gesprek gehad over onder andere het verloop van de afgelopen chemokuur en zo.

Hoewel ik dacht dat de bestraling over getild zou worden naar het volgende jaar, blijkt het nu toch even wat anders te gaan als dat ik gedacht had.
Voor alle duidelijkheid krijg ik dus aanstaande vrijdag m'n 3e en laatste chemokuur en op zich vind ik dat al wel weer een heel fijn vooruitzicht. Dan gaan we even een versnelling hoger zitten met wat ik nu ga vertellen aan dingen die gaan gebeuren. Na de chemokuur van aanstaande vrijdag kan ik een paar dagen uitblazen en een beetje ervan bekomen. Dan volgende week woensdag 7 december krijg ik al een PET-scan en dan de dag erna donderdag, krijg ik een CT-scan. Zo dat terwijl ik dan nog in m'n eerste week na de chemokuur zit. Ze hebben dit zo snel al ingepland omdat ze me in Vlissingen toch wel zo snel mogelijk willen inplannen voor de bestraling en als het even kon dat ik al begin met bestralen voor de kerst en ik moet dan minimaal al 2 bestralingen achter elkaar kunnen krijgen. Hierbij is de tijd eigenlijk een belangrijke rol die dit eigenlijk allemaal veroorzaakt en omdat ze dus ook afhankelijk zijn van de uitslagen van de twee scans, moesten die twee dingen al heel vroeg gebeuren. 15 December zou ik dan een intake gesprek moeten krijgen in Vlissingen en dan zou ik 22 en 23 december mijn eerste bestralingen krijgen en dat zijn er dus twee achter elkaar. Na de kerst gaat de rit met bestralingen dan gewoon weer door en zoals het volgens de normale planning gaat, dan zou ik 20 bestralingen krijgen. 30 december moet ik weer bij de internist op controle komen en als het goed is weet ik dan ook al lang de uitslagen van de twee scans die dan gehad heb.

Ik ben heel erg benieuwd hoe het allemaal gaat verlopen en hoe ik me er onder zal gaan voelen. Ten eerste ben ik heel erg benieuwd hoe ik nu zal reageren op deze chemokuur en dan hoe ik me dus de rest van de weken ga voelen. Zo ver ik weet zal de bestraling ook heel erg vermoeiend zijn omdat mijn conditie natuurlijk niet optimaal is en de bestraling zelf zal ook nog wel voor de nodige vermoeidheid gaan zorgen, dus al met al kan het dus wel eens behoorlijk erin gaan hakken.

Voor nu kijk ik maar even niet verder dan naar de vrijdag als ik mijn chemokuur ga krijgen en daarna ga ik wel weer verder kijken. Op zich vind ik het niet zo vervelend dat het allemaal ineens heel snel gaat en wie weet krijg ik dan nog voor het nieuwe jaar goed nieuws te horen of als ik pech heb slecht nieuws.
Nou ja in ieder geval ga ik gewoon van het goede nieuws uit en ga ik me daar ook gewoon aan vast houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten