Update 1. Eerste week na eerste chemo.

Het is een rare week om het zo maar eens even te zeggen.
Geen enkele dag is nog maar het zelfde geweest en ook geen enkele dag is qua gevoel het zelfde geweest, het enige wat heel erg overheerste was de vermoeidheid.

Tot op heden toe waren de ochtenden het vervelendste en het rare is dat ik elke dag rond 4 uur wakker werd en dat is rond de tijd dat we hier meestal naar de krant toe gaan.
De afgelopen dagen ben ik er dan ook maar gewoon uitgegaan en dan had ik altijd als eerste de behoefte om te drinken, want dat is me wel opgevallen dat m'n mond droger is dan normaal.
Door de chemo werken op de een of andere manier mijn speekselklieren niet helemaal optimaal en vandaar dat ik ook meer drink dan anders.
Op het moment dat ik in de ochtend nog maar wat begon te drinken, begon ik jammer genoeg ook misselijk te worden en deed het enige wat voor handen lag, even een anti-misselijkheids pil innemen.
Ik moet zeggen dat ik vandaag de eerste dag beleef dat ik 's morgens niet misselijk ben geworden en dat was wel een hele openbaring vandaag.
De ochtenden dat ik toch misselijk was, dan was ik misschien even een uurtje uit bed en dan ging ik weer voor een paar uurtjes terug en dan ging het gelukkig beter.

Vermoeidheid is iets wat iedereen wel kent, maar dit is tot op heden toe niet te vergelijken met wat ik ook maar ooit aan vermoeidheid heb meegemaakt.
Mijn hele lichaam voelt als een groot zwaar blok en gewoon een totale uitputting en dat is eigenlijk nog wel een beetje het meest frustrerende vind ik.
Ik wil graag dingen doen, maar mijn lichaam is daar helaas niet toe instaat en als ik het dan toch probeer, dan begint m'n lichaam ook behoorlijk te protesteren.
De afgelopen dagen zijn bij mij eigenlijk heel rustig verlopen en het meeste wat ik gedaan heb is rustig zitten of gewoon slapen en veel slapen.
Ik heb ooit wel geleerd dat als mijn lichaam vraagt om te gaan slapen, dan ga ik ook gewoon maar slapen hoe vervelend ik het dan ook vind.
Zoals zo vaak gezegd, is slaap nog steeds het beste medicijn voor heel veel genezingsprocessen.

Maandag ben ik misschien een beetje eigenwijs geweest en toen was ik 's middags mee gegaan naar de middagkrant samen met Morrison en alleen door daar te zijn heeft me dat heel veel energie gekost.
Eenmaal thuis gekomen ben ik ook gelijk in bed gaan liggen en gaan slapen.
Na die waarxhuwing heb ik me vanaf dat moment toch maar rustig gehouden en heb ik besloten om meer naar m'n lichaam te luisteren.

Gisteren dinsdag was voor mij best wel een vage dag, want gisteren heb ik me wel zo ontzettend moe gevoeld of zelf letterlijk uitgeput, dan ik gewoon tot niks toe instaat ben geweest.
Het enige wat ik wel gedaan heb, is de honden uitlaten voor een klein rondje om toch nog enige lichaamsbeweging te krijgen.
Voor de rest van de dag is het alleen maar zitten en slapen geweest en daar heb ik het gisteren mee gedaan en dat viel niet altijd mee.
Het is gewoon zo dat je van ACTIEF ineens naar NON-ACTIEF gaat en dat is een behoorlijke omschakeling en toch zeker als je geen stil zittend persoon bent.

Vanmorgen werd ik pas om 6 uur wakker en ik moet zeggen dat ik me best wel lekker voelde.
Een ochtend waarbij ik niet misselijk ben geworden en een ochtend waarbij ik me best wel fit voelde.
Ik heb toen ook maar besloten om vanmorgen de honden uit te gaan laten zodat mams het niet meer hoefde te doen als ze thuis kwam van de krant.
Hoewel het best goed ging en ik het iets beter kon hebben dat uitlaten, kost het toch nog best wel wat energie en nu is het de kunst om gewoon te blijven balanceren tussen lekker voelen en energieverbruik.
Vanmorgen ben ik rond 9 uur weer even terug in bed gaan liggen omdat m'n ogen toch nog behoorlijk zwaar aanvoelde en heb ik toch nog even voor 2 uurtjes geslapen om vervolgens toch weer redelijk fit op te staan.
Ik heb lekker m'n gemak gehouden en dat heb ik nu gedaan tot aan nu, want nu zit ik te schrijven om jullie op te hoogte te houden.

De chemo doet m'n buik totaal geen goed, ik heb er heel veel last van en nogmaals denk ik dat ik in het nadeel ben omdat ik dus PDS heb.
Ik hoop dat het minder mag gaan worden en zo niet dan moet ik het maar mee doen.

Op het moment ervaar ik dit moment als een heel vervelend moment en dat is het ook wel, maar ik kan er toch niks aan, maar ik hoop wel dat m'n 2e week beter zal gaan verlopen als dat het nu gaat.
Want ik zou toch graag weer een beetje actiever willen worden of gewoon even wat langer buiten rond willen hangen.
Toch zal ik het verloop van deze week eerst maar eens afwachten en kan dan misschien een inschatting maken voor de volgende week.

Ik zat vandaag echt te denken, zo gaat je leven als een rollercoaster en ineens blijft het even hangen en vraag je je af welke kant het opgaat?
Gaat het weer de baan volgen naar boven of gaat het de baan naar beneden volgen?
Als ik het dan voor het zeggen mag hebben, laten we dan de baan naar boven pakken.
Naar beneden toe is ook zo iets raars en levert toch niet dat gene wat willen.

Al het al moet ik zeggen dat ik er tot toe nog steeds vrij rustig onder ben en dat ik niet echt last heb van depressies ofzo en daar ben ik toch wel blij mee.
Ik heb nu af en toe wel een beetje schuld gevoel naar Peter en mams toe, omdat ze toch al veel doen en nu dus nog veel meer moeten doen.
Ze moeten zich nu soms in allerlei bochten wringen om dingen voor elkaar te krijgen en dat vind ik soms best wel een erg om te zien.
Wat ik wil benadrukken is dat de aandacht naar mij toe gaat en dat is ook heel begrijpelijk, maar vergeet niet dat mams en een ieder hier in huis het er misschien ook wel eens moeilijk mee hebben.
Mocht je toch een keer iets hebben om mij in het zonnetje te zetten, zet dan liever een keer mams en Peter in het zonnetje. Kanker krijgen doe je niet alleen, maar de mensen die er direct mee te maken hebben krijgen het min of meer ook.

Toch wil ik iedereen heel erg bedanken voor hun medeleven, fijne aandacht en het begrip.
Ook wil ik de mensen bedanken die ik voorheen niet kende, maar die ik heb leren kennen via mijn blog of via andere wegen heel erg bedanken voor hun steun en mooie en fijne berichtjes.